Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Ονειρικός κόσμος


Κάθε βράδυ καθώς
έχει πέσει το φως
ονειρεύομαι κόσμο καινούργιο,

όπου οι άνθρωποι απλοί
αγαθοί, συνετοί
έχουν πάντοτε άνεμο ούριο.


Οι λαοί δεν πολεμούν
αγαπούν, δε μισούν
πάνω απ'όλα ζητούν ησυχία


και κανένας τρελός

δεν υπάρχει ευτυχώς

μαύρο πρόβατο στην ιστορία.

Τα πουλιά τραγουδούν

κελαϊδώντας υμνούν

την αιώνια του κόσμου γαλήνη,


τα παιδιά όλο γελούν

δυστυχία δεν θα δουν

την ψυχή τους κανείς δε μολύνει.

Δεν υπάρχουν φτωχοί
αδύναμοι ή δυνατοί

μήτε άρχοντεςμήτε ικέτες

και στον κόσμο μου αυτό

δεν ορίζω αρχηγό

οι σοφοί δεν χρειάζονται ηγέτες.


Μα έρχεται το πρωϊ

η καινούργια αυγή

και ξυπνώ μες τον κόσμο που ξέρω,

βλέπω πάλι την γη
μιά πελώρια πληγή
κάποια μέρα θα τα καταφέρω.


Κι απ'τον κόσμο μου θα
πάρω όλα τα καλά
και σε τούτο τον κόσμο θα φέρω,


αγάπη και ζεστασιά

γέλιο για τα παιδιά

στους ανθρώπους για να τα προσφέρω.


Και κοιτώντας ξανά

όλα της γης τα στραβά

ζητάω το όνειρο πάλι,


με τα μάτια κλειστά

παραδίνομαι γοργά

στου Μορφέα την όμορφη ζάλη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: